[vc_row][vc_column][vc_column_text]
تعریف دعاوی بازرگانی:
در انتها جهت دریافت مشاوره و راهنمایی بیشتر در این خصوص با وکیل آپ در تماس باشید.
قبل از تعریف دعاوی بازرگانی باید بگوییم شرکت بازرگانی شرکتی است که بر اساس تعریف فوق و طبق قانون تجارت تشکیل شده و دارای شخصیت حقوقی شده باشد،همانطور که ماده ۵۸۳ ق.ت کلیه شرکتهای تجاری مذکوردر قانون تجارت را دارای شخصیت حقوقی می داند نه شرکت های مدنی ای که فاقد شحصیت حقوقی اند،چون اصل براین است که گروه فاقد شخصیت مستقل است مگر اینکه قانون گذار چنین شخصیتی را پیش بینی و اجازه نموده باشد.
اصطلاح دعاوی بازرگانی در مورد امور بازرگانی مورد استفاده در ماده یک قانون آئین دادرسی مدنی ۱۳۷۹ به مجموعه ایی از دعاوی حقوقی اطلاق می گردد که نتیجه مراودات مالی تجاری فی ما بین تجار و شرکتهای تجارتی بوده و رسیدگی به آن در صلاحیت محاکم حقوقی و مطابق با قانون آئین دادرسی مدنی به عمل می آید.
برای اینکه یک دعوی، شایستگی طرح شدن در پیکره ی یک دعوای بازرگانی را داشته باشد، باید در بردارنده ی موضوع امور بازرگانی باشد. نمی توان دعوای غیر بازرگانی را به دادگاه بازرگانی برد یا آن را امور بازرگانی دانست.
انواع دعاوی بازرگانی:
انواع دعاوی بازرگانی به صورت زیر می باشد:
- دعاوی ورشکستگی: ورشکستگی تاجر یا شرکت تجارتی در نتیجه توقف از تادیه وجوهی که بر عهده اوست حاصل می شود. برای اعلام و صدور حکم ورشکستگی،خواهان (خود تاجر، یک یا چند نفر از طلبکاران، دادستان) باید دادخواست خود را با دلایل و ضمایم مربوط به دفتر دادگاه صلاحیت دار تقدیم کند، ادعای خواهان باید مستند به دلیل باشد.
- دعاوی مربوط به چک: در صورت کسر موجودی حساب صادر کننده نزد بانک، به تقاضای دارنده چک مبلغ موجود در حساب به متقاضی داده می شود و دارنده چک با قید مبلغ دریافت شده در پشت چک و تسلیم آن به بانک، گواهینامه ای مشتمل بر مشخصات چک و مبلغی که پرداخت شده است از بانک دریافت می کند و می تواند برای مطالبه بقیه وجه سند اقامه دعوا نماید.
- دعاوی حق العمل کاری:طبق ماده‌ی ۳۵۷ قانون تجارت حق العمل کار کسی است که به نام خود ولی به حساب آمر معامله می کند و در برابر این عمل، حق الزحمه (حق العمل) دریافت می کند. بنابراین بابت استیفاء از عمل وی به او اجرت می دهند.
طرح دعاوی بازرگانی:
برای طرح هر دعوی ابتدا باید مرجع صالح به رسیدگی شناخته شود و این مهم حاصل نمی شود جز با مراجعه به قوانین و مقررات وضع شده راجع به صلاحیت ها.طرح دعوی علیه شرکتهای بازرگانی نیز از این قاعده مستثنی نیست که با مراجعه به فصل اول از باب اول قانون آئین دادرسی مدنی می توان بدان دست یافت، علی الخصوص مواد ۲۲ و ۲۳ آن که راجع به شرکتهای بازرگانی است که در ماده ۲۲ پنج نوع دعوی را بر شمرده که در صلاحیت دادگاه مرکز اصلی شرکت قرار داده است که البته استثنائاتی هم بر آنها وارد است و در ماده ۲۳ دعاوی مربوط به تعهدات شرکت و شعبه در برابر اشخاص ثالث را ذکر نموده و دادگاه صالح را تعیین نموده است.
قانونگذار هیچ تفاوتی میان دعاوی بازرگانی و غیر آن نشناخته و با گذاشتن آن در ترافیک دعاوی عمومی و نزد همان مراجع، ستم بزرگی به بازرگانی روا داشته است.
صلاحیت دادگاه ها برای رسیدگی به دعاوی بازرگانی:
تردیدی وجود ندارد که سرعت یک اصل اساسی در عالم بازرگانی است. اختلافات تجاری از سوئی عامل کندی تجارت بوده و از سوئی خود جنبه ای از روابط تجاری قلمداد می شود.
یکی از موضوعات مهمّی که در حقوق تجارت و آئین دادرسی مدنی کم تر بدان پرداخته شده، لزوم سرعت در رسیدگی به دعاوی بازرگانی است که یکی از اصول حقوقی می باشد.با این که حقوقدانان به لزوم سرعت در تجارت و از جمله در رسیدگی به دعاوی بازرگانی اذعان دارند، لزوم سرعت در رسیدگی به دعاوی بازرگانی، هیچ مبحث مستقلّی از کتابها و مقالات آنها را به خود اختصاص نداده است.
از سوی دیگر با آنکه قانون گذار قانون کنونی آئین دادرسی مدنی اهتمام روشنی در تامین سرعت دادرسی داشته است، در مورد دعاوی بازرگانی اهمال قابل اشاره ای روا داشته است که بیش از همه برخاسته از دو چیز است.ادغام و وحدت آئین دادرسی مدنی و تجاری که به پندار برخی موجب سرایت تندی دادرسی از دعاوی بازرگانی به دیگر دعاوی می گردد و نادرستی این پندار واضح است.
فرضیّات اصل سرعت در رسیدگی به دعاوی بازرگانی:
همانطور که گفته شد سرعت در رسیدگی به دعاوی بازرگانی یکی از اصول حقوقی می باشد.نمونه های زیر فرضیات اصل سرعت رسیدگی به دعاوی بازرگانی می باشد:
- سرعت در رسیدگی به دعاوی بازرگانی به عنوان یکی از شاخه های اصل سرعت در تجارت، نزد بازرگانان، اهمیت به سزائی دارد.
- لزوم سرعت در رسیدگی به دعاوی بازرگانی، یکی از اصول حقوقی شناخته شده نزد حقوقدانان است که اگر چه کمتر به آن پرداخته اند، ولی به آن اذعان داشته اند.
- اعمال این تبعیض، کار ناروائی نبوده و از مبانی حقوقی برخوردار می باشد.
- با بهره گیری از سیستم ابلاغ کارا، دادگاه جداگانه و رژیم دادرسی ویژه می توان سرعت مورد انتظار بازرگانان را فراهم نمود.
نقش وکیل در دعاوی بازرگانی:
همانطور که می دانیم نقش وکیل در هر امور و دعاوی حقوقی باعث ایجاد سرعت و راحتی روند کار می شود.در دعاوی بازرگانی نقش وکیل خیلی موثر است.
در مورد دعاوی تجاری اکثر اوقات قانون تجارت تعیین کننده است و دعواهایی که مطرح می شود اکثرا از قراردادهای تجاری نشات می گیرد. در قوانین تجارت ویژگی های تجاری در نظر گرفته شده که از آن جمله سرعت اجرا و تضمینات خاصی است که ذات دعاوی تجاری در مقایسه با دیگر مباحث حقوقی می طلبد و اینکه صرفا شخصی آشنا به قواعد و قوانین حوزه تجارت باشد،کافی نیست و لازم است که عملا نیز در حوزه دعاوی تجاری فعالیت داشته باشد.
به همین دلیل است که وکیل دعاوی تجاری و بازرگانی آگاه به مقررات و قوانین تجاری زمانی که به طور تخصصی در زمینه دعاوی تجاری فعالیت می کند و وکالت دعاوی تجاری را زمینه اصلی کار خود قرار داده است، علاوه بر اینکه می تواند در مراحل مذاکرات تجاری و بستن قرارداد که شروع رابطه و پیش بینی وقایع آینده است عملکرد خوبی داشته باشد، بلکه می تواند در مطرح کردن یک دعوای تجاری و یا دفاع در یک دعوا موفق عمل کند.
جهت مشاوره و کسب اطلاعات در این خصوص می توانید با وکیل آپ تماس بگیرید.[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row][vc_row][vc_column width=”1/2″][dt_contact_form fields=”name,email,telephone,city,message” required=”name,email,country” button_title=”ارسال پیام”][/vc_column][vc_column width=”1/2″][vc_single_image image=”3046″ img_size=”400*400″][/vc_column][/vc_row]