اثبات مالکیت با قولنامه

در این مقاله سعی داریم به تمام سوالات شما در خصوص اثبات مالکیت با قولنامه پاسخ دهیم، پس با ما تا آخر این مطلب همراه باشید و جهت راهنمایی و مشاوره بیشتر در این خصوص می توانید با وکیل آپ در تماس باشید.

همه ساله، در دادگاهها پرونده‌ های زیادی در خصوص اثبات مالکیت به استناد سند عادی (قولنامه، مبایعه نامه) مطرح می گردد.در خصوص دعوای اثبات مالکیت، نظر و رویه یکسانی در میان قضات وجود ندارد.یک وکیل دادگستری که در موضوعات و پرونده های ملکی قبول وکالت می کند بایستی در تنظیم و ارائه دادخواست خود دقت کند تا با مانع مقرر در بند ۷ و بند ۸ ماده ۸۴ قانون آیین دادرسی مدنی (قرار رد دعوی) مواجه نگردد.

نظر اول :

در رسیدگی به این گونه دعاوی که تحت عنوان “صحت بیع و اثبات مالکیت خریدار” مطرح می گردد، دادگاه پس از احراز مالکیت ابتدایی فروشنده (خوانده) به نحو صحیح و قانونی آن، حکم به صحت بیع و اثبات مالکیت خوانده صادر می کند.اما صدور حکم بر صرف وقوع بیع، جدا از بررسی مالکیت خوانده (فروشنده) و احراز مالکیت وی، درست نیست و این گونه دعاوی می بایست رد شود.زیرا دادگاه حکم اعلامی صادر نمی کند بلکه حکم صادره می بایست ترافعی باشد یعنی اختلافی را که میان طرفین دعوا حاصل گردیده فیصله دهد و رفع کند.

نظر دوم :

لازم است بین مالکیت عرصه و اعیان تفکیک قائل شد زیرا با اجباری بودن ثبت اراضی، فقط در صورت ثبت رسمی اراضی، بیع و انتقال آنها صحیح می باشد.لیکن در مورد اعیان، با توجه به اقدام اشخاص در ایجاد ابنیه در اراضی موقوفه آستان قدس و غیره و موافقت بعدی مالکین پس از پرداخت حقوق مربوطه، رسیدگی به اینگونه پرونده‌ ها و تایید مالکیت به اعیان صحیح و رافع مشکلات مردم می باشد.

نظر سوم :

در صورتی که خواهان به دنبال اثبات مالکیت خود در پرونده باشد با توجه به مواد ۲۲، ۴۷ و ۴۸ قانون ثبت، صرفاً اثبات مالکیت و الزام به تنظیم سند رسمی، قابل رسیدگی می باشد و در صورت اثبات مالکیت ابتدائی فروشنده (خوانده) و احراز انتقال آن به خواهان و صحت این انتقال با رعایت کلیه شرایط قانونی، دادگاه حکم به ثبوت انتقال و مالکیت و تنظیم سند رسمی به نام خواهان صادر می کند.اما اگر خواسته خواهان، تنها اثبات مالکیت خود بدون تقاضای سند رسمی باشد، این خواسته، مخالف صریح قانون ثبت اسناد از حیث اجباری بودن ثبت انتقال اموال غیر منقول می باشد.

و مطابق بند ۸ ماده ۸۴ قانون آیین دادرسی مدنی دعوا غیرقانونی بوده بایستی رد شود.

اما اگر خواسته خواهان، تایید واقعه حقوقی انتقال با سند عادی توسط خوانده، به خود باشد و در این دعوا بتوان حقی برای خواهان (غیر از اثبات مالکیت) در نظر گرفت باید به این دعوا مطابق اصل کلی «لزوم رسیدگی به اختلافات بین اشخاص» رسیدگی کرد و استنکاف از رسیدگی تخلف به حساب می‌ آید اما چنانچه این دعوا هیچ اثری نداشته باشد به استناد بند ۷ ماده ۸۴ قانون آیین دادرسی مدنی قابل رد است.اثبات مالکیت با قولنامه چگونه دعوایی است، ابتدا می بایست نظر شما عزیزان را به نکته ای جلب نماییم.

همانطور که می دانید اگر ملک یا املاکی در اداره ثبت اسناد و املاک به ثبت نرسیده باشد به طریق اولی سند رسمی نیز نخواهد داشت.

پس اگر بین افراد در انجام معاملات بر روی این چنین املاکی مشکلی پیش بیاید، شخصی که خود را مالک میداند باید برای اثبات ادعای مالکیت خود نسبت به طرف مقابل اقدام به اقامه دعوایی با خواسته اثبات مالکیت با قولنامه را تقدیم دادگاه نماید.با توجه به وصف فوق که اصولا این طیف معاملات از طریق قولنامه عادی شکل می پذیرد، همین قولنامه ها می توانند به عنوان دلایل اثبات دعوا در محاکم مطرح گردد.دادگاه های حقوقی نیز در صورتی که براساس دلایل و ضمائم مانند قولنامه عادی یا تصرف ملک و گواهی گواهان و غیره، این موضوع را محرز بداند، یعنی حجیت و اعتبار آن برای محکمه به اثبات برسد، حکم به اثبات مالکیت خواهان را صادر خواهد کرد.

جهت راهنمایی و مشاوره بیشتر در این خصوص می توانید با وکیل آپ در تماس باشید.

نقش وکیل در اثبات مالکیت با قولنامه

اثبات مالکیت با قولنامه در برابر یک سند رسمی کار بسیار دشواری است.بنابراین اگر کسی قصد طرح چنین دعوایی را دارد باید با تمامی مراحل قانونی آشنایی کامل داشته باشید.پیشنهاد ما به شما این است که در چنین مواردی از یک وکیل حرفه ای و متخصص کمک بگیرید.اگر چه حل و فصل اثبات مالکیت با قولنامه کار سخت و زمان بری است اما شما با کمک وکیل می توانید پیروز پرونده باشید.وکیل در دعاوی مختلف مانند دعوای اثبات مالکیت با توجه به پیچیده بودن پرونده می تواند در نتیجه دعوا تاثیر داشته باشد.به طور کلی مسائلی مانند اثبات مالکیت نیازمند آشنایی با امور حقوقی است که در دادگاه بتوان از پرونده دفاع کرد.

آیا می توان برای ملک قولنامه ای سند گرفت ؟

• قولنامه سندی است که در آن دو نفر در مقابل هم تعهد می‌‌ کنند در زمان مشخصی در دفترخانه حاضر شده و معامله‌ ای را براساس شرط های قولنامه انجام بدهند و در حالی که هر یک از آن ها در زمان معین از حضور در دفترخانه و انجام معامله ملک خودداری کنند مبلغی در نقش وجه التزام به طرف دیگر پرداخت نماید.
• در خصوص درخواست صدور سند ملکی با قولنامه باید گفت براساس ماده ۲۲۰ قانون مدنی، عقود نه فقط متعاملین را به اجرای چیزی که در آن تصریح شده است، ملزم می‌ کند بلکه متعاملین به همه نتایجی نیز که به موجب عرف و عادت یا به موجب قانون از عقد حاصل می‌ شود، ملزم هستند.

• فروشنده ی ملک قولنامه ای، مطابق مواد ۲۲، ۴۶ و ۴۷ قانون ثبت ملزم به تنظیم سند رسمی ملک خواهد بود.

• لازم به ذکر است که در صورتی که در قرارداد ذکر گردد که فروشنده ای که برای تنظیم سند رسمی مراجعه نکند باید وجه التزامی را بپردازد، در این صورت خریدار نیز صرفا می‌ تواند یا وجه التزام را درخواست کند یا الزام به تنظیم سند را بخواهد.
• در صورتی که وجه التزام مذکور به جهت تاخیر در تنظیم سند رسمی باشد، فروشنده علاوه بر اجرای تعهد و الزام به تنظیم سند، باید مبلغی را به عنوان وجه‌ التزام بپردازد.

جهت راهنمایی و مشاوره بیشتر در این خصوص می توانید با وکیل آپ در تماس باشید.

اثبات مالکیت با سند عادی

اگر ملکی در اداره ثبت اسناد و املاک به صورت رسمی ثبت نشده باشد، به صورت طبیعی سند رسمی نیز ندارد.حال اگر درمورد مالکیت این گونه املاک اختلاف ایجاد شود و شخصی که به هر نحو آن ملک را تملک کرده، بخواهد مالکیت خود را اثبات کند، لازم است دعوای خود را با خواسته اثبات مالکیت در دادگاه مطرح کند.دادگاه با توجه به دلایل و مستندات خواهان مانند تصرف ملک، مبایعه نامه عادی، شهود و … در صورتی که مالکیت خواهان را احراز کند، حکم به اثبات مالکیت وی صادر می کند و همین حکم سند رسمی در دست خواهان خواهد بود.

مالکیت زمانی معنا پیدا می کند که فرد در خصوص امر مادیی که در اختیار دارد.

به عنوان مالک آن شناخته شود و افرادی که در کنار او زندگی می کنند نسبت به مالکیت فرد شهادت بدهند، اما گاه این مالکیت دچار مشکلاتی می شود که باعث بحث و جدال و اختلاف در بین مردم می شود دعوی که در این خصوص صورت می گیرد اثبات مالکیت با سند است که این سند می تواند عادی و یا رسمی و یا قولنامه ای باشد، زمانی این دعوی اثبات مالکیت قابل استماع می باشد که فرد شاکی در دست خود دلایل قانع کننده ی داشته باشد مثل اسناد گفته شده است.

ویژگی های اثبات مالکیت با سند عادی

هر کسی که مدعی مالکیت می باشد در این خصوص باید حقی برای خود ببیند که اقدام به دعوی اثبات مالکیت نسبت به خوانده دعوی کند در غیر این صورت دعوی اثبات مالکیت خواهان رد خواهد شد، اما ویژگی های که می تواند برای اثبات مالکیت خواهان کمک کننده باشد عبارت اند از :

• اقرار به مالکیت نداشتن

در این خصوص فرد به هر علتی که می تواند برای خود داشته باشد نسبت به نداشتن مالکیت مال اقرار نماید، حتی اگر این اقرار به نفع خواهان و به ضرر او (متهم) تمام شود.

• سند مالکیت عادی یا غیر عادی

سند قراردادی است که اصولا بین طرفین دعوی نوشته می شود مبنی بر مالکیت داشتن یا نداشتن، به این صورت که زمانی یک فرد می تواند برای مالکیت خود در اموال منقول یا غیر منقول ادعای داشته باشد که سند و یا نوشته ی معتبری وجود داشته باشد که بتوان از آن در خصوص مالکیت استناد کرد، اما باید در نظر داشت که هر سندی نوشته ی است اما هر نوشته ی سند نیست، یعنی امکان جعل در اسناد وجود دارد.

• شواهد شاهدین

شهادت به معنای گواهی دادن است که این گواهی دادن می تواند کتبی و یا شفاهی در دادگاه داده شود، به این صورت که فرد مدعی مالکیت می تواند با آوردن شاهد های خود در دادگاه از مالکیت خود دفاع نماید.

• اماره

اماره یا فقه در معنای لغوی خود به معنای نشانه می باشد یعنی قاضی این ویژگی را براساس نشانه و مدارکی که در خصوص پرونده در دادگاه و یا سایر مراجع قضایی جمع آوری شده است می تواند نسبت به مالکیت، نظر خود را بیان نماید.

• قسم خوردن

آخرین ویژگی برای اثبات مالکیت با سند عادی این است که فرد در خصوص مالکیت داشتن و یا نداشتن اقدام به اقرار و قسم خوردن می کند که برای قسم خوردن، بزرگی و یا خدا را شاهد می گیرند.

جهت راهنمایی و مشاوره بیشتر در این خصوص می توانید با وکیل آپ در تماس باشید.