نظریه مشورتی در خصوص اثبات مالکیت
در این نوشته میخواهیم درباره نظریه مشورتی در خصوص اثبات مالکیت اطلاعاتی را در اختیار شما قرار دهیم، در پایان جهت راهنمایی و مشاوره بیشتر در این خصوص می توانید با وکیل آپ در تماس باشید.
اثبات مالکیت و سند از جمله مهمترین ادله اثبات دعوی در امور مدنی محسوب می شود و عبارت از هر نوشته ای است که در مقام دعوی یا دفاع، قابل استناد باشد.قانون مدنی درباره ی اثبات مالکیت سند را به دو دسته عادی و رسمی تقسیم می کند و حسب موضوع، این اسناد از اعتباری متفاوت برخوردارند.اسناد رسمی در مقایسه با اسناد عادی مزایایی دارند؛ از جمله اینکه سند رسمی، قدرت اجرایی دارد.در حالی که اصل در اسناد عادی، نداشتن قدرت اجرایی است همچنین در مورد سند رسمی، فقط ادعای جعل قابل طرح است، در حالی که سند عادی در معرض ادعای جعل بوده و قابل تکذیب یعنی تردید و انکار نیز است.
برخی با توجه به اصل قابلیت استماع دعاوی، این دعوا و دعاوی مرتبط با آن، مانند تنفیذ قولنامه را می پذیرند.در مقابل، نظم حاکم بر طرح دعاوی، نفع در پذیرش دعوا و واجد اثر بودن آن، اصل تأسیسی بودن احکام و ضرورت ایجاد نظم حقوقی تازه در روابط اشخاص، از جمله دلایلی است که پذیرش دعوای اثبات مالکیت را دشوار و با جمع شدن دلایل دیگر، غیر ممکن می کند.به نظر ما و با توجه به تعدد روابط حقوقی و پیچیدگی آنها، نفی یا پذیرش مطلق این دعوا، صحیح نیست.هرچند باید اصل را بر غیر قابل پذیرش بودن آن دانست اما از قابلیت طرح دعوای اثبات مالکیت، به صورت استثناء و در برخی از وضعیت های حقوقی خاص می توان دفاع نمود.
اثبات مالکیت ورثه
اثبات مالکیت جزیی از دعوا می باشد که در خصوص پذیرفتن آن بین قاضی ها اختلاف نظر هایی موجود می باشد؛ به نظر می آید اکثر قضات درباره پذیرفتن این چنین دعوایی درباره ملک های ثبت نشده، هم عقیده می باشند.از نظر حقوقی، وارث شخصی است که حق دارد سهمی از دارایی فرد متوفی را به سبب نسبت نسبی و یا سببی، دریافت کند.منظور از دارایی فرد، تمام اموالی است که در زمان مرگ به فرد مذکور تعلق داشته است.وراثت ممکن است تحت شرایط وصیت نامه مشخص شود.اما اگر وصیت نامه و یا اراده ای از جانب متوفی برای تعیین وراثت وجود نداشته باشد، مطابق با قانون، ورثه مشخص شده و اموال بین آن ها تقسیم می شود.
دقت کنید که وارث فرد، گاهی می تواند فردی خارج از خانواده و یا افراد نسبی و سببی باشد.این حالت تنها زمانی اتفاق می افتد که فرد متوفی نام شخصی (مانند یک دوست) را در وصیت نامه خود به عنوان وارث ذکر کرده باشد.بر اساس وصیت نامه، این فرد می تواند از دارایی متوفی، سهم داشته باشد.
هیچ فردی قبل از درگذشت متوفی، نمی تواند وارث باشد، زیرا تنها در صورت مرگ فرد است که اصطلاح وارث معنا پیدا می کند.بنابراین هیچ کس نمی تواند در زمان حیات فرد، ولو بیمار و ناتوان، برای اموال او تصمیم گیری کند.در واقع قبل از آن که هر کدام از ورثه بتوانند نسبت به اموال متوفی ادعایی داشته باشند، باید تمام مراسم تدفین، به طور کامل انجام شود.
هر مقدار هزینه که برای این کار لازم است، باید از اموال متوفی پرداخت شود.بعد از آن، ورثه می توانند برای درخواست ارث خود اقدام کنند.انحصار وراثت در واقع به این معنی است که باید از نظر قانونی، وراث متوفی به تعداد مشخصی محدود شوند.برای این منظور، باید درخواست صدور گواهی انحصار وراثت، به دادگاه تقدیم شود تا دادگاه بررسی کند که متوفی چند همسر و فرزند داشته و مشخصات آن ها را در گواهی، ذکر کند.
دقت داشته باشید که هیچ کدام از وراث نمی توانند بدون در دست داشتن گواهی انحصار وراثت، نسبت به هیچکدام از اموال متوفی، ادعایی داشته باشند.بعد از این که لیست ورثه توسط دادگاه در گواهی انحصار وراثت ذکر شد، ورثه می توانند تقسیم اموال را انجام دهند.دادگاهی که می تواند گواهی انحصار وراثت را صادر کند، باید نزدیک ترین دادگاه به محلی باشد که متوفی برای آخرین بار در آن جا ساکن بوده است.
اثبات مالکیت ملک بدون سند
اگر ملکی در اداره ثبت اسناد و املاک به صورت رسمی ثبت نشده باشد، به طور طبیعی سند رسمی نیز ندارد.حال اگر در مورد مالکیت اینگونه املاک، اختلافی به وجود آید و خریدار یا شخص دیگری که به هر نحوی ملک را تملک کرده، بخواهد مالکیت خود را اثبات کند، لازم است، دعوایی به خواسته ی اثبات مالکیت در دادگاه مطرح کند و دادگاه با توجه به دلایل و مستندات خواهان، نظیر تصرف ملک، مبایعه نامه عادی و شهود در صورتی که مالکیت خواهان را احراز کند، حکم به اثبات مالکیت وی را صادر می کند.
حکم اثبات مالکیت، اعلامی است؛ به عبارت بهتر حکم اثبات مالکیت، نیاز به صدور اجراییه با کمک وکیل ملکی ندارد و پس از قطعیت حکم، محکوم له مالک رسمی ملک بوده و می تواند از مزایای رأی استفاده کند.زمین های بدون سند در روستاها وجود دارند ولی یک پلاک مادر به کل روستا تخصیص یافته و بر اساس مبایعه نامه نوعا درخواست صدور سند به اداره ثبت ارائه شده و اداره ثبت بعد از انتشار آگهی های لازم و عدم وجود شخص دیگر مدعی مالکیت اقدام به صدور سند می کند و در غیر این صورت و وجود شخص دگر طرف ها را به دادگاه هدایت می کند.
مدارک لازم برای اثبات مالکیت
موجود بودن سند مالکیت اراضی و ملک در دستان شما نشان دهنده این است که شما صاحب قانونی و شرعی ملک می باشید و ملک در تصرف شماست؛ بنابراین نیازی به مطرح کردن دعوای ثابت نمودن مالکیت نمی باشد اما بهتر است که اگر اصلاحات ملک و اراضی صورت گرفته است و همچنین شما سند ملک را دریافت کرده اید بر اساس قانون و مقررات، درخواست سند رسمی مالکیت از اداره ثبت اسناد رسمی محل کنید.اداره ثبت اسناد رسمی، پس از برسی و سنجیدن مدارک شخص و همچنین تحقیق و بررسی جانمایی ملک و دیگر مقدمات ثبتی و اداری، برای ملک شخص سندی تک برگ صادر می کند.
اثبات مالکیت از راه استناد به اماره تصرف یا از راه اثبات وقوع یکی از اسباب تملک یعنی عقود و قراردادها، اخذ به شفعه، ارث، حیازت مباحات است.طبق ماده ۳۵ قانون مدنی تصرف به عنوان مالکیت دلیل مالکیت است، مگر اینکه خلاف آن ثابت شود.متصرف برای اثبات مالکیت خود نیاز به دلیل ندارد و بار اثبات دعوا بر عهده کسی است که می خواهد خلاف اماره قانونی تصرف را ثابت کند.تصرف در صورتی دلیل مالکیت است که مالک سابق مال معلوم نباشد در غیر این صورت باید در دادگاه اثبات نماید که به یکی از اسباب نقل، مال موضوع دعوا به او منتقل شده است.
مدارک و منضمات مورد نیاز برای اثبات مالکیت :
- تصویر مصدق سند رسمی
- تصویر مصدق رسید پرداخت وجه
- به همراه داشتن کارت ملی جهت احراز هویت و کارت عابر بانک جهت پرداخت هزینۀ دادرسی الزامی است
- استماع شهادت شهود و مطلعین
- درخواست استعلام
- شماره پرونده استنادی
- تحقیقات محلی
- اتیان سوگند
- سایر دلایل و منضمات
ممنون از مطلب شما
در متن مشخص نشده که مدعی باید علیه چه شخصی دعوای اثبات مالکیت را مطرح کند
آیا نسبت به فروشنده
یا نسبت به متصرف
اگر متصرف هم بابت تصرفی خود مدرک داشته باشد چگونه باید اقدام کرد
ضمن تشکر از همراهی شما دوست عزیز
اثبات مالکیت هم می تواند نسبت به فروشنده و هم نسبت به متصرف مطرح شود. نوع طرح دعوی به پرونده شما بستگی دارد.
در هر صورت در دفاع از پرونده نوع مدارک و ادله در تصمیم گیری دادگاه تاثیر خواهد داشت.